Akta publiczne do interessu Ordynacyi Ostrogskiey należące
OPIS
Akta publiczne do interessu Ordynacyi Ostrogskiey należące
ZOBACZ KATALOGI, DO KTÓRYCH NALEŻY TA POZYCJA
WYDANIE
1754
KOMENTARZ
Pod tym tytułem wychodziły zbiory luźnych pism osobno drukowanych dotyczące Ordynacji Ostrogoskich. Oferowany poszyt zawiera blisko 50 aktów prawnych, w tym dekrety sejmowe, informacje o dobrach ordynacji podległych, manifesty w poszczególnych grodach i zamkach, wypisy z ksiąg grodzkich, korespondencje, listy wraz z responsami.
Ordynacja Ostrogska –ordynacja rodowa w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, założona w 1609 r. przez Janusza Ostrogskiego. Rozwiązana decyzją Sejmu w 1766 r. Ordynacja Ostrogska została założona na początku XVII wieku dla uświetnienia potęgi rodu książąt Ostrogskich. W chwili powstania była największym tego typu majątkiem w Rzeczypospolitej. W jej skład wchodziły 24 miasta i 592 wsie. Po śmierci fundatora w 1620 roku fideikomis przeszedł na spokrewnionych z nim książąt Ostrogskich- Zasławskich, a następnie Lubomirskich i Sanguszków. Przejęcie latyfundium przez ród Sanguszków stało się powodem ich długoletniego sporu z rodem Lubomirskich.
W 1753 r. Janusz Aleksander Sanguszko za namową książąt Czartoryskich zawarł ugodę Kolbuszowską. Na jej mocy Ordynacja Ostrogska została rozwiązana, a jej majątek uległ parcelacji pomiędzy największe rodziny magnackie Korony Królestwa Polskiego: Potockich, Lubomirskich, Jabłonowskich, Małachowskich, Czackich, Sapiehów, Szydłowskich i Czartoryskich. Podział ordynacji posłużył później Familii do werbowania stronników na rzecz reform ustrojowych Rzeczypospolitej oraz przyniósł wzrost znaczenia książąt Lubomirskich. Z drugiej strony przyczynił się do głośnego XVIII-wiecznego skandalu politycznego, o którym wspominał Kitowicz w Opisie obyczajów za panowania Augusta III. Kasatę ordynacji zatwierdził Sejm z 1766 r. [źródło: Wikipedia]
Wszelkie prawa zastrzezone. Antykwariat Galeria Atticus - Juliusz Klosinsk