Antykwariat Atticus

---

KOGUCIUK Stanisław [1933-2021]

[obraz] Rozwód

1 650,00 zł

DOSTĘPNY: 1 egz.

KUP TERAZ

Oferta

---

ZAPYTAJ O PRODUKT

POLEĆ ZNAJOMEMU

---

ZOBACZ KATALOGI, DO KTÓRYCH NALEŻY TA POZYCJA

WYDANIE

KOMENTARZ

Oryginalny obraz St. Koguciuka z serii charakterystycznych dla niego "humorów".

Interesujący przykład inkorporowania do motywów ludowych zjawiska społecznego mocno przecież sprzecznego z powszechną wizją wsi jako ostoi tradycyjnej moralności.  

Koguciuk (1933-2021), zwany również Nikiforem z Pławanic jest uznawany za jednego z ostatnich autentycznych twórców ludowych. Rysunkiem i malarstwem interesował się od dziecka, ale dopiero pod koniec . 1960. zaczął malować. Jego pierwsze obrazy, pejzaże powstały na nie gruntowanych płótnach – rękawach od koszuli. U znanego malarza z Chełma – Juliana Bajkiewicza, nauczył się gruntować płótna, podpatrywał też jego warsztat, ale wypracował swój własny charakterystyczny styl. Przez sześć lat prowadził zakład rzemieślniczy „malowanie na tkaninach ręcznie”, oddając obrazy do wielu sklepów. W 1988 r. otrzymał z Ministerstwa Kultury i Sztuki bezterminowe zaświadczenie, że wykonuje zawód artysty plastyka w dyscyplinie malarstwo, co otworzyło mu drogę do warszawskich galerii, w których wystawiał swoje obrazy.

Tworzył w pięciu cyklach: pejzaże, sceny rodzajowe z życia wsi, obrzędowe, religijne i – jak prezentowany przez nas obraz – z tzw. humorów, z których był najbardziej znany. Warsztatem nawiązywał do ludowych makatek. Malował farbami olejnymi, najczęściej na płycie pilśniowej, czasami na płótnie. Używał prawie wyłącznie czystych barw, nie mieszając kolorów. Obrazy oprawiał we własnoręcznie wykonaną drewnianą ramkę zbitą z listewek pomalowanych brązową bejcą, czasami nacinanych w dekoracyjny wzorek. 

W ciągu ponad czterdziestoletniej działalności artystycznej namalował tysiące obrazów, które pokazywał na kilkunastu zbiorowych i kilku indywidualnych wystawach. Jego prace znajdują się w kilku muzeach w Polsce (m. in. w Muzeum Ziemi Chełmskiej, Muzeum Lubelskim, Muzeum Etnograficznym w Toruniu i Muzeum Śląskim), ale przede wszystkim w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą.